Veskið mitt!

Fimmtudagur, 28. júní 2007

Þá hefur það loksins gerst sem ég hef verið að bíða eftir alla ferðina: Ég var rænd. Þetta var eiginlega alveg fáránlegt en það eina sem ég ætla að segja um það er eitt gott ráð: Ekki skilja veskið eftir hangandi á sætisarminum í bíó! Auðvitað áttum við að vita þetta en við erum báðar vanar að gera þetta heima, við systir mín, og gerðum það af gömlum vana.

Hins vegar má segja að við höfum verið heppnar því systir mín hugsaði með sér áður en við fórum af stað hvort hún ætti að taka myndavélina með, því að hún notar myndavélatöskuna sem veski, en ákvað að gera það ekki. Það eina sem hún missti voru peningar að jafnvirði um 1400 krónur. Ég hafði skilið gemsann minn eftir heima í hleðslu, annars hefði hann farið líka. Ég missti aðeins meira en hún, eða peninga að jafnvirði um 2500 krónur, visakortin mín og nokkur kort sem aðeins er hægt að nota heima, s.s. bensínkort, gjafakort og afsláttarkort frá Tryggingastofnun. Og reyndar nýja ökuskírteinið mitt, sem ég þarf víst að ná í aftur...

En semsagt, ekkert stórslys varð og ekkert mjög mikilvægt glatað.

Flokkur: Ferðalög | Facebook

Athugasemdir

Leitt að heyra. En lán í óláni. Ég er svo hneigð til að týna öllu að ég vil helst allraf hafa alla hluti fasta við mig og helst finna fyrir þeim líka. Nota mjög sjaldan handtöskur en ef ég geri það þá er ég með þær framaná mér og skil þær ekki við mig nema ég sé í heimahúsi. Öll þessi ár í London kom þessi týnihræðsla mín sér afar vel en ég hef ekki enn verið rænd þar (7,9,13).

Laufey Ólafsdóttir, 28.6.2007 kl. 17:31

Ég er venjulega mjög varkár og geri það sama og þú. En einhvernveginn datt mér ekki í hug að það væri mögulegt að fara UNDIR sætin . Þetta er í fyrsta skipti sem ég er rænd fjármunum hér.