Önnur skotárás

Það á ekki af manni að ganga hérna. Ég get ekki sagt að mér líki við New York-borg og enn minna eftir gærdaginn (eða fyrradaginn...eða eitthvað, er orðin pínu rugluð). Í fyrsta lagi lentum við á verulega fýldum landamæraverði sem sagði varla meira en 3 orð í einu og sendi okkur tvisvar til baka til að skrifa eitthvað sem vantaði á eyðublöðin og var svo horfinn í seinna skiptið sem við komum aftur. Það er nú meira hvað sumir geta verið ruddalegir!

Síðan lentum við á leigubílstjóra sem rukkaði okkur alltof mikið (allt pabba að kenna, auðvitað). Ég vissi að þetta var alltof hátt verð en nennti ekki að gera veður út af því vegna þess að klukkan var hálfþrjú um nótt og Erik að deyja úr þreytu.

Að lokum vaknaði ég við það um nóttina að hleypt var af skotum einhvers staðar í nágrenninu. Ég vissi að þetta var ekki gott hverfi, en fyrr má nú vera. Fyrst heyrðust nokkur skot, síðan hróp og köll og stuttu seinna vaknaði ég við mikið sírenuvæl. Ég lagði ekki í það að spyrja morguninn eftir í lobbyinu hvað hefði verið um að vera.

Auk þess eru margir sem vinna við afgreiðslu í þessari borg dónalegir og leiðinlegir og erfitt að skilja enskuna þeirra. Og hananú!